Gimnazjum SP Goleszów - szkoła dla dzieci i młodzieży

Jeszcze dwadzieścia lat temu lekarze głęboko wierzyli, że gdy tylko zrozumiemy zasady genetyki, rozwiążemy wiele trapiących nas przypadłości zdrowotnych. Przeważał pogląd, iż młodość, zdrowie i czas życia są zdeterminowane w czasie poczęcia i nic już nie można zrobić. „Wszystko zależy od tego, z jakimi genami przyszliśmy na świat” – takie było hasło tamtych dni. Niemal wszyscy, w tym i społeczność naukowa, byli głęboko przekonani, że czas życia jednostki jest przekazywany dziedzicznie.

Czytaj dalej »

Melatonina posiada pewną szczególną właściwość, która może okazać się przydatna w leczeniu raka. Badania wykazały, że hormon ten jest w stanie zwiększyć liczbę receptorów estrogenowych w komórkach raka sutka. Receptory przenoszą informacje od hormonów do komórek, innymi słowy – hormony dostarczają komórkom informacji poprzez receptory. Zwiększenie się liczby receptorów estrogenowych w komórkach raka piersi powinno więc nasilać rozrost komórek nowotworowych, ale paradoksalnie, okazuje się, że w przypadku, kiedy nastąpiło to pod wpływem melatoniny, nic takiego się nie dzieje. Powody zjawiska są nieznane. Zdolność zwiększania liczby receptorów estrogenowych może mieć istotną wartość leczniczą. Tamoxifen, jeden z najefektywniejszych i najpowszechniej używanych leków przy raku sutka, działa poprzez wiązanie się z receptorami estrogenowymi i hamowanie ich wpływu na rozrost komórki. Około 60 procent raków sutka wykazuje wrażliwość na estrogen i wiele kobiet dobrze na niego reaguje. Przy dłuższym podawaniu zanika jednak skuteczność tamoxifenu. Proponujemy więc, by spróbować podawać pacjentkom z rakiem sutka melatoninę, w celu zwiększenia ilości receptorów estrogenowych i w efekcie przywrócenia wrażliwości na tamoxifen. Możliwe, że będzie można podawać melatoninę także kobietom z rakiem opornym na estrogen, żeby spowodować powstanie receptorów estrogenowych i w efekcie wrażliwość na tamoxifen. Przy epidemicznym obecnie występowaniu raka piersi w świecie Zachodu, pomysły te wymagają dalszych badań.

Czytaj dalej »

Można powiedzieć, że istnieją trzy podstawowe rodzaje nowotworów złośliwych skóry: podstawnokomórkowe, płaskonabłonkowe i czerniaki złośliwe. Dziewięćdziesiąt procent spośród 400 000 corocznie zgłaszanych w USA zachorowań na nowotwory złośliwe skóry to albo rak podstawnokomórkowy albo rak płaskonabłonkowy. Choć te dwa rodzaje raka rzadko prowadzą do śmierci pacjenta i można je z łatwością leczyć chirurgicznie raczej bez dalszych konsekwencji, często fatalnie oszpecają. Inaczej rzecz się ma z czerniakiem złośliwym. Jest to bardzo poważny nowotwór, często stwarzający śmiertelne zagrożenie. Corocznie w USA zgłaszanych jest 34 000 nowych zachorowań. Mimo że u rasy białej nieco częściej niż u Azjatów, Latynosów i Afroamerykanów pojawia się nowotwór złośliwy skóry, każdy człowiek może zapaść na tę chorobę. Co ważniejsze, każdego kolejnego roku notuje się więcej zachorowań na nowotwory złośliwe skóry we wszystkich grupach etnicznych.

Czytaj dalej »