Nadrzędny regulator – dalszy opis
Nasze organizmy są nieustannie atakowane przez różne stresy i bodźce wymagające natychmiastowej reakcji. Chociaż my sami często nawet nie uświadamiamy sobie istnienia jakichkolwiek czynników stresogennych, to z całą pewnością wie o nich nasz organizm. Na przykład, jeżeli znajdziemy się w zimnym pokoju, temperatura naszego ciała obniży się i powinniśmy się ogrzać. Albo jeśli zostaniemy zaatakowani przez wirus czy bakterię chorobotwórczą, musimy szybko wytworzyć odpowiednie przeciwciała, by zneutralizować „napastnika”, zanim zdąży wyrządzić nam krzywdę. By przeciwstawiać się nieustannym zagrożeniom, organizm potrzebuje energii. Każda komórka ciała musi mieć odpowiednią ilość energii, by mogła prawidłowo funkcjonować. Każda możliwa do pomyślenia czynność – czy to mrugnięcie okiem, rozmowa, udział w maratonie czy tylko myślenie – wymaga energii, bo tylko wtedy komórki mogą pełnić przeznaczone im funkcje. Uważamy, że najważniejszym zadaniem szyszynki jest regulowanie produkcji i zużycia energii w taki sposób, by była dostarczana we właściwym czasie do właściwych miejsc, i to bez względu na to, czy chodzi o ratowanie zdrowia, czy reakcję na odniesione obrażenia, czy też o wytwarzanie hormonów, enzymów albo przeciwciał. Sumując, melatonina wydaje komórkom ciała polecenia, co powinny robić, by cały organizm funkcjonował bez zarzutu.
Wytwarzanie energii jest wyjątkowo skomplikowanym procesem biochemicznym, w którym szyszynka odgrywa kluczową rolę. Gruczoł ten, oprócz melatoniny, produkuje wiele innych substancji, jak na przykład TRH – hormon uwalniający tyreotropinę. którego ślady widoczne są także w innych częściach organizmu. Kiedy potrzebujemy energii, szyszynka nakazuje TRH, by pobudził przysadkę mózgową do wytworzenia TSH – tyreotropiny. TSH zaczyna oddziaływać na tarczycę, która z kolei wydziela trzy hormony: kalcytoninę, trójjodo- tyroninę (T3) i tyroksynę (T4). Kalcytonina jest niezbędna do utrzymywania wapnia. T3 i T4 pobudzają funkcjonowanie innych gruczołów i organów. Regulują przemianę materii poprzez zwiększenie zużycia tlenu przez komórki, co jest potrzebne do wytwarzania energii. T3 jest tak zwanym „gorętszym” hormonem, gdyż dostarcza komórkom więcej energii. Melatonina jest niezbędna, by T4 mógł przekształcić się w T3. Gdy występuje większe zapotrzebowanie na energię, melatonina przekształca więcej T4 w T3, zwiększając w ten sposób ilość ciepła i energii.