Rak – załamanie się odporności cz. II
Rak może się przerzucać na różne narządy i gruczoły – poprzez układ krwionośny i limfatyczny. Im więcej przerzutów, tym więcej uszkodzeń. Nie znamy jeszcze wszystkich przyczyn powstawania raka, możemy już jednak wymienić wiele czyn ników odgrywających w tym procesie znaczącą rolę. Rak to nie przeziębienie, które pojawia się z dnia na dzień, rozwija się długo, a proces ten przebiega dwufazowo. W pierwszej fazie czynnik wyzwalający rozpoczyna powolne niszczenie komórki, powodując jej mutację lub patologiczny wzrost. Przyczyną może być szereg okoliczności, inspirujących powstawanie wolnych rodników, czyli niestabilnych molekuł tlenu, atakujących błony komórkowe i niszczących DNA. Tworzenie się wolnych rodników może być prowokowane przez ultrafiolet, alkohol, promieniowanie, chemiczne środki rakotwórcze (np. dioksyna czy niektóre insektycydy), czy po prostu wirusy. Nie każda zmutowana komórka przeradza się w nowotwór. W większości przypadków komórki układu immunologicznego niszczą potencjalnych agresorów, zanim uda im się dokonać zniszczeń. Zdarza się też. że zmutowane komórki całe lata mogą czekać w uśpieniu. W drugiej fazie procesu rakotwórczego promotor (związek wspomagający) lub proliferator (związek wywołujący niepohamowane dzielenie się komórek) daje nieprawidłowym komórkom sygnał do podziału.
Wiele rodzajów raka, wśród nich niektóre rodzaje nowotworów sutka i prostaty, określa się mianem raków hormonozależnych. Jeżeli rak jest hormonozależny, to znaczy, że jego wzrost mogą stymulować określone hormony. Wiele badań wykazało na przykład, że jeśli komórka jest narażona na działanie estrogenu, zmienia się jej normalny cykl wzrostu. Zaburzenia prawidłowego rozwoju komórki mogą doprowadzić do powstania nowotworu. Dwie trzecie wszystkich raków sutka to nowotwory estrogenozałeżne, czyli narażenie ich na działanie estrogenu nasili rozrost komórek patologicznych. Analogicznie – większość raków prostaty jest testosterozależnych, czyli wzrost nowotworu jest związany z działaniem tego męskiego hormonu. Mechanizm tej zależności nie jest jeszcze dokładnie znany, wiadomo jednak, że wiele komórek posiada receptory, do których mogą przywierać hormony. Kiedy hormon przywrze do receptora, może przekazać informację do sterującego procesami jej wzrostu jądra komórki. Na przykład, wzrost uśpionej komórki rakowej może spowodować związanie się z nią estrogenu. Z tego też powodu w terapii pewnych rodzajów raka sutka używa się anty estrogenów.