Niedobór witaminy D
Konieczne są dalsze badania, by potwierdzić, że istotnie witamina D zapobiega nowotworowi złośliwemu, ale jest bardzo prawdopodobne, że okaże się ona dwakroć bardziej cenna dlatego, że chroni nie tylko układ kostny, ale i układ immunologiczny. Zawsze w myślach nazywam witaminę D „obrońcą”. Witamina D ułatwia Ci ochronę własnego organizmu.
Większość dorosłych Amerykanów nie przyjmuje na dobę odpowiedniej ilości witaminy D. Ocenia się, że niedobory tej witaminy można rozpoznać u 30-40% dorosłych. Witaminę D czerpiesz z dwóch, wyłącznie dwóch źródeł: po pierwsze powstaje ona pod działaniem słońca: po wtóre pochodzi z pożywienia i suplementacji. Proszę mi pozwolić objaśnić, w jaki sposób witamina D powstaje pod wpływem słońca.
Powstaje ona w trzech etapach. W pierwszym etapie spożywamy pokarm, w którym występuje cholesterol będący substancją wyjściową do produkcji tej witaminy. Nasz organizm nie jest w stanie bezpośrednio wykorzystać owej cholesterolowej formy witaminy bez jej uprzedniego przekształcenia. Jedynie w niektórych pokarmach, takich jak wątroba dorsza i niektóre tłuste ryby (tuńczyk, łosoś, sardynki, makrela, śledź i w mniejszym stopniu mięso dorsza), a także ostrygi, występuje taka forma witaminy D, która może być bezpośrednio wykorzystywana przez nasz organizm. W etapie przekształcenia, czyli w drugim etapie tworzenia tej witaminy, niezbędne jest słońce. Promieniowanie słoneczne przekształca cholesterol w witaminę D. W ostatnim, trzecim już etapie witamina D podlega przekształceniu w wątrobie i w nerkach do witaminy D3 i w takiej właśnie postaci witamina ta działa w naszym organizmie. Jak już pisaliśmy w rozdziale piątym, konieczne jest codzienne dwudziestominutowe wystawienie na działanie słońca, dzięki czemu organizm Twój wytworzy niezbędną porcję witaminy D. Większość z nas nie ma jednak zapewnionej odpowiedniej ilości słońca, zwłaszcza dotyczy to osób, które żyją na północy. Przykładowo – w Bostonie i Seattle w okresie od listopada do lutego niemal niemożliwością jest wytworzenie w organizmie odpowiedniej ilości witaminy D z powodu zbyt małej dawki słońca. Po przekroczeniu siedemdziesiątego roku życia generalnie zmniejsza się ilość prekursorów dla witaminy D w naszej skórze, i to trzy-, czterokrotnie – zatem w tym wieku coraz trudniejsze staje się wytworzenie odpowiedniej dawki witaminy D w skórze.